پنجره زرد

آقا چه لینک‌تولینکی شد؛ من قاطی کردم D:

[الکی جوّ می‌دهد.]

چه قشنگه نورا :)

صبر کن بابا، من هنوز راجع به عکس اول نگفتم :)

خیلی دوستش داشتم. جدا از نوشته‌ی قشنگش، من همیشه این حالتی که مثلا تاریکه و روی یک قسمت نور افتاده رو خیلی دوست دارم! خیلی باشکوهه برام. بهت سه‌تا ضربدر سفید می‌دم.

چهارمین ضربدر رو بهت نمی‌دم چون که ‌چه‌خبره بابا؟ :)) پنج‌ مگابایت؟ با فرایند کاهش حجم و سایز تصویر آشنایی؟ D: عکس زردِ من 47 کیلوبایت بود :) اینطوری تا آخر چالش لود کردنِ صفحه‌ت اندازه‌ی دانلود یه فیلم سینمایی طول می‌کشه :))

چراغ‌های شهرت هم قشنگه؛ ولی می‌کشمت :/ :)) من پیر شدم تا از دوروبرِ خونه‌مون یک عکس قابل‌قبول از شهر بگیرم؛ تو نشستی توی اتاقت کلک زدی؟ :/

خیلی هم عالی... و ما همچنان منتظر عکس دوم می‌مونیم :)

عکس اول خیلی زیباست... مخصوصاً اون تابلو و متن دلنشینش.

در مورد عکس سوم هم باید بگم که موضوع یه جوریه که آدمو وادار میکنه بره تا سر کوچه :) البته نه اینکه من نمیرم... میرم گاه گداری ولی خب می‌ترسم دوستان برن وسط شهر :))

من ۹ ، ۱۰ ناچارا از خواب بیدار می‌شدم ، امروز واسه آسمون صبح یک ربع به ۸ از جام پریدم D: 

باید زودتر می‌گرفتم یعنی ؟! :)) مثلا طلوع آفتاب ؟ :) 

پس‌ منم امشب از چراغای شهر می‌گیرم فردا آسمون D: 

اصلا هم معلوم‌نیست می خوام خودمو از دست عکس نازیبایی که گرفتم خلاص کنم ! 

قبول نیست، عکسای شما خیلی قشنگه:")) [استیکر یک بچه ی اخموی دست به روی سینه]

من هم با نورا موافقم؛ چشم‌های شماها قشنگ می‌بینه. وگرنه قشنگ نیستن که D:

حسودیم شد به اون هوا :)) آبیِ آسمونت خیلی قشنگ شده. هرچند نمی‌دونم چرا طیف رنگیش اینطوری بریده‌بریده شده؛ یا مانیتور من اینطوری نشونش می‌ده.

من نمی‌دونم چرا تا اومدیم از آسمون صبح عکس بگیریم یهو آسمون تصمیم گرفت صاف بشه :))

اون کوه‌های ته عکسو دوست دارم ^_^

من لذت بردم D: آسمونتون خیلی امید‌بخش شده :)) 

یک سوال ؛ می‌تونم بدونم با چه سایت یا نرم‌افزاری حجم عکساتون رو کاهش می‌دید ؟ :) اون سایتی که من ازش استفاده می‌کنم squoosh.app مثلا عکس ۲ مگابایتی رو تبدیل می‌کنه به ۳۰۰ کیلوبایت و خورده‌ای ، می‌شه کمتر هم بشه ؟ :))

و من چقدررررر دوس دارم این شعر رو  "هرچی آرزوی خوبه مال تو" :) پر از انرژیه اصن :)

عکسا واقعا قشنگن :)

و در آخر:

هرچی آرزوی خوبه مال تو نورا جان ؛)

عه ببخشید من سلام نکرده بودم, سلام نورا جان :)

آررررررره :)))) وجه تشابه :)  و من کلی این عکسو دوس دارم, اصن به خاطر همین عکس رفتم قالب ساز عرفان و این قالبو طراحی کردم :)))

:)

^-^

خیییییییلی ممنووووونم نورا جان, دختر مهربوووووون :)

خب! بالاخره بعد از عکس اول، باز هم چارلی موفق شد بدون درنظر گرفتن نمره منفیِ بیرون رفتن، امتیاز نگیره و امتیاز من به کفش‌های تو هست :دی

دیدم اتفاق بزرگیه و یه کامنت عمومی می‌طلبه =)

گفتم دیگه، بدون درنظر گرفتن نمره منفی :)) چون با در نظر گرفتنش، امتیاز من به چراغ شهر هم، برا تو هست و کلا چارلی می‌بازه :)))))) [ستاد تضعیف روحیهٔ بیرون روندگان] :دی

تا از من عکس خفن نگیری، ایمان و اینا در کار نیست -_- :دی

ما منتظریم تا تیتراژ پایانی چالش...

۲. چقدر آسمان صبح شما قشنگ و برفی و جذابه خب :)

آسمان صبح ما خیلی خوش‌شانس باشیم مثلا ریزگرد نداشته باشه :دی

۴. کاش یکی پاسخگو باشه چرا این کتونی‌های کثیفت به من حس زندگی داد؟ ×_×

ممنون از توضیحاتتون :) 

اتفاقا خوب شد تمیز‌ نکردین کفش‌ها رو بنظرم‌، اینطوری بیشتر به اون حالت طبیعتش میاد :)) 

توضیحاتی که واسه فتوشاپ و اینا دادین در جواب کامنت دو تا قبلیم :))

خدایاچقد قشنگ و روشنید شما :) چه آدم حس خوبی پیدا میکنه با عکس ها و نوشته های زیرش...

+یک چیز زرد : چقدر قشنگ :)

آسمون صبح: هیجان انگیزه.

و کفش هاااا.... آخ که چه ایده نوی قشنگی... آفرین. خلاقانه و زیبا بود واقعا

+آخ جون که برنامه تون رو من هم دیدم. و شرکت میکنم ان شائالله. هرچند یه سری هاش خیلی تخصصیه دیگه. نمیدونم منظور چیه اصلا!

مثلا من اصلا نمیدونم نور دهی طولانی چیه :))

یک عدد پاییز که عکاسی را دوست دارد ولی هیچ گونه تخصصی در این زمینه نداشته و اصطلاحات تخصصی را بلد نیست.

من که نظرم رو درباره‌ی کفش‌هات گفته بودم بهت :)

دیشب که دیدمش می‌خواستم به نشانه‌ی حسودی صفحه رو ترک کنم :/

ضدنورتون خیلی قشنگ شده ! 

خیلی خلاقانست :)) 

عکس ضدّ نورت جذآب شده!. من اون خط های شبیه رنگین کمون رو نمی بینم!! :| کجاست؟!.

چراغ اتاقت چه قشنگه (; .

نورا :)) 

من عاشق این عکستم. واقعا می‌گم؛ از تمام قبلی‌ها بیشتر دوستش دارم :) خیلی قشنگ و متناسب و همه‌چیزه :) اگر کادرت افقی می‌بود هیچ‌وقت نمی‌بخشیدمت بابت خراب کردن چنین شاهکاری :/

+ اون نورِ چراغ‌ مطالعه‌ست؟ :)

آره :)

من یاد آئوری افتادم ولی. تو نخوندیش ولی سارا می‌شناسه D:

+ الان می‌ذارمش :)

و هی، من کی فخرفروشی کردم؟ :/ تو که می‌دونی من همیشه خاکی و متواضع و این‌هام. بعله :-"

****؟ خاکی؟ منم که اصلا خودشیفته نیستم پس :))

آئوری یکی از کراش‌های *****. این پسر از افرادی که اول اسمشون آ دارند خوشش میاد کلا :))))

چه قشنگه ضد نورت.... مرحبا :) بهت افتخار کردم فرزندم:)) 

منم آبیتو خیلی دوس دارم و اعتراف میکنم دو روزه پامیشم و چون آسمون به قدر کافی آبی نیست عکس نمیگیرم و منتظر میشم روز بعد بازم زودتر پاشم. 

ضد نورت چه زیباااس T_T

پشتش آدم حس می‌کنه ماهه ^_^

من تحسینتون کردم. مسخره نکردم کهههه 🙈 

دارم از تمام شرکت‌کننده‌ها اسکرین شات میگیرم برات بفرستم :)))) 

آره منم شرکت میکنم. ولی وقتی سی روز تموم شه پست میذارم. 

راضی‌ام بیدارم کنی البته :)))) 

خیلی قشنگ بودن👌ایده کفشها و چای عالی بود

کل عکس چای یه طرف

اون بخار ها یه طرف. :) 

من درخودم و تو هی دارم شباهت پیدا میکنم D: تا الان هم این بوده که هردومون از پول گرفتن از خانواده خوشمون نمیاد و هردومون از این لیوانا داریم که تو عکس چاییت هست D:

خیلی ممنون😊

منم حس این نهمیه رو دوست دارم، یه جور نازی شده... =) 

خب نورا، من اول عکس چای رو دیدم، و گفتم چه خوبه و اینا، و تنها چیزی که توی ذوق می‌زنه نور شدیدی هست که به پارچه یا چیزی که زیر کتاباست تابیده. بعد عکس چای چارلی رو دیدم و گفتم اوه، کلا بیخیال =)) خیلی خوب بود مال چارلی و متاسفم :( با اینکه لیوان چارلی به عکسش می‌اومد، ولی من لیوان تو رو بیش‌تر دوست دارم :دی

درباره عکس ازبالا‌به‌پایین هم، ایده‌ش خیلی خوبه. ولی پرنده‌هاش کجان؟ =) در کل دوستش داشتم.

دلم واسه گوشیت هم می‌سوزه:)))) رحم کن بهش :)) 

(اینجا رو سانسور کن لطفا) ****** **** *** **** ******** *** ** ****** ***** ** ****** **** ***** *** ** *** ******* ******** *** ***

لفت نده :)) با ضدنور و یک چیز زرد و کفش‌ها نشون دادی کارت خوبه :دی

البته که دوغ با نعنا توی این لیوانا مزه بیش‌تری داره، ولی من اگه یکی از اینا بدارم توش چایی هم می‌خورم :دی

اوه. فکر کردم قفس توی خونه‌ت بوده. خب هیچی. حله :)) بیرون هم نرو انقد :|

:)))))) 

قبول دارم انرژی می‌بره... ولی خسته نباشی :)) به نظرم عکسای خوبی می‌گیری و محروممون نکن و اینا :دی

فوبیا از حیوون‌ها؟ فکر کردم فقط گربه‌ست :| راهش همونه که گفتم پس. باید یه روز کامل با یه گربه توی یه اتاق - بدون وسیله‌ای که بخوای حیوون بدبخت رو باهاش بکشی - هم‌زیستی کنی =)))))))

اون بخار‌ها خیلی خوبن ! 

ممنون که تلاش کردین همچنین چیزی رو ثبت کنید و به ما نشونش بدین D:  

یکی از دغدغه‌های زندگیم ثبت کردن بخار چای بوده :دی

در مورد ترجمه موافقم باهات :)) من نمی‌دونم چطور low-angle و high-angle رو گفته از زاویه‌ی باز و بسته. شایدم برعکس. آخرش نفهمیدم :دی

ولی top-down همینه دیگه. چی می‌خواستی ترجمه کنی؟ :))

کیف میکنیم هم چنان

توی فضول بودن یا نبودن جفتمون یکم بحثه، ولی چه شمعدونی‌های قشنگی *_*

چقدر ترکیب نمای آجری و اون شمعدونیا حال خوب کنه توی عکس. *_*

آسمون خیلی قشنگی شده عکس ابرها :)

عکس نمای تراس هم خیلی خوبه. با اون شمعدونی‌های دلبر...

ای‌بابا، نمی‌دونم چرا این باکس‌های ارسال نظر رو بالا نمی‌ذارن مردم‌آزارها :-" 

من کمی جا موندم پس از اول شروع می‌کنم :)

عکسِ چایِت خیلی احساس خوبی داشت نورا. واقعا می‌گم. می‌تونستم طعمِ ترش‌وشورِ دوغِ نعناییِ خنک رو زیرِ زبونم احساس کنم. اما خیلی برام عجیب بود. شماها دوغ رو گرم می‌کنید و با بیسکوییت می‌خورید؟ D:

خیلی خب، شوخی کردم، من رو نزن :)) راستش رو بخوای من عکست رو دوست دارم؛ واقعنی! هرچند چندان احساس چای بهم نمی‌ده، اما از نظر هنری واقعا می‌پسندمش. همون‌چیزی رو دقیقا می‌خواستم بگم که خودت گفتی. اون سایه‌های تیز و غلیظ در کنار اون پارچه و رنگ فیروزه‌‌ای لیوان و ته‌رنگِ سبز پس‌زمینه خیلی لطیف و عجیب شده. درواقع من رو خیلی‌خیلی یاد این تابلوهای نقاشی قدیمی می‌اندازه. می‌دونی کدوم‌ها رو می‌گم؟ همون نقاشی‌هایی که معمولا از چندتا شیء بی‌جان که کنار هم چیدن می‌کشن. مثلا یک سیب یا یک کوزه یا ظرف میوه یا پارچه. الان که سرچ کردم انگار بهشون می‌گن still life painting. و راستی باید اعتراف کنم که مهارتت رو برای ثبت بخارها تحسین می‌کنم :) خوب شده واقعا.

{بالاخره خیلی سخته که از بخاراتِ یک دوغ عکس بگیری :-" }

عکسِ ازبالابه‌پایینت (ترجمه‌ی من خیلی هم بی‌نقصه.) خیلی صمیمی و گرم و بی‌شیله‌پیله شده :) من دوستش دارم. به طرز عجیبی احساس شعرهای سهراب‌سپهری رو بهم داد. نمی‌دونم چرا :) 

+ کاش سالم باشن و جوجه‌بشن :)

ابرها.

بله خب، من هم توی این بی‌ابری کلی منتظر می‌موندم ناچارا عاشق این ابرهای پشمک‌مانند می‌شدم :)) ولی من هم دوستشون دارم! می‌دونی کی از همه قشنگ‌ترن؟ موقع غروب که گاهی صورتی به‌نظر میان. اون موقع واقعا شبیه پشمکن.

+ یادم اومد چه مدت خیلی زیادیه که پشمک نخوردم. لااقل نه از این دستگاهی‌ها :/ فقط عاشق اون قسمتم که بعد از خوردن پشمک عملا باید بری حموم. سرتاپات چسبونکی می‌شه D:

برای نمای تراس من اول دیش‌ها رو دیدم D: آرایش مثلثی‌شکلشون جالب بود برام :) بعد اون شمع‌دونی‌ها رو دیدم، و بعد متوجهِ اون قسمت از ساختمون شدم که بیرون‌تره و نهایتا تقارن پنجره‌ها. واقعا خیلی عکس قشنگ و استانداردیه! بهت تبریک (و حسودی) می‌گم :) فکر می‌کنم یک عکس خوب باید همین‌طوری لایه‌لایه باشه و زود خودش رو لو نده :)

+ ببخش که کمی بدجنس بودم. امروز دوزِ بدجسیم بیشتر شده D:

++ از تفریحات من جدیدا اینه که با یک بسته پاپ‌کورنِ پنیری بشینم روی کاناپه و ازهم‌مایه‌گذاشتن‌های تو و سارا رو تماشا کنم. خیلی خوبه :))

+++ راستی، من به امتیازهای محمدعلی اعتراض دارم :/

@چارلی

اعتراض چی؟ :))))

من از دید یه مخاطب عمومی و بدون نگاه تخصصی، امتیاز میدم. واسه بیرون رفتن هم نمره منفی قائل می‌شم. دیگه از این بهتر؟ =)

@نورا

برای عکس تراس، باید بگم که چون تراس هرکی یه نمایی داره، نمی‌تونم انتخاب کنم. با عکس تو همزادپنداری دارم، چون نمای محل زندگی خودمم همینجوریه. ولی عکس چارلی هم واقعا خوب شده :)) 

ولی من ابرهای تو رو بیش‌تر پسندیدم :)) کلا آسمون آبی رو بیش‌تر دوست دارم و این پرنده هم خیلی خوبش کرده. عکس ابرهای چارلی من رو یاد دلتنگی‌هام میندازه. البته کادر افقی بیش‌تر دوست دارم، ولی آسمون آبی قدرتش بیش‌تره :))

+ بازم تأکید می‌کنم که این یه نگاه مخاطب عمومی و بدون هیچ‌گونه سوادی در عکاسیه! ما معمولی‌ها هم احتمالا حق داریم امتیازدهی خودمونو بداریم خب :دی

@محمدعلی

من شوخی کردم بابا :) معمولی و تخصصی و بورژوا و عامه نداریم. هنر برای همه‌ست :) البته من مطمئن نیستم که اصلا هنر حساب بشه عکس‌هام. ولی خب منظورم این بود که سختش نکن D:

@نورا

وایسا ببینم کدوم عکس؟ محمدعلی عکسی گرفته که نشون نداده؟ :| 

منو باش که حواسم بود از تو مایه نذارم :| می‌خواستم بگم «عکس‌هامون» :/

@محمدعلی

ای‌بابا، داشتیم؟ :/ به من نشونش نمی‌دی؟ :/

من عکس ابرهلرو خیلی دوست دارم. *_* یعنی کلا طبیعت رو به هرچیزی ترجیح میدم.

بقیه عکسا هم واقعا قشنگن و دمتون گرم واقعا. (الان می‌تونی منو متصور شی درحالی که یک دستم مسواکه، اون دستم گوشی و با پام دارم کتابارو از وسط اتاق هل میدم یه گوشه!_آه! الان درهمون حالت و با آرنجم یکم پنجره اتاق رو باز کردم:)))

و اینکه من دیگه واقعا فرصت نمی‌کنم عکس بگیرم ولی قول بده وقتی عکسامو گذاشتم بیای دربارشون نظر بدی^_^

نورا، این که ستاره رو روشن میکنی اذیت کننده نیست. خوبه اتفاقا

کاش به منم یاد بدی چطوری عکس مات گرفتی!

مثلا دستتو لرزش دادی؟ D:

یا مثلاً عاقلانه‌ترش اینه که از فوکوس استفاده کردی؟ D:

می‌دونی به نظرم انتخابت برا عکس مات خیلی خاص و درست بود. :)

انگار این گیاهه داره می‌بلعه آدمو. =)

@چارلی

هنر برای همه هست، ولی نگاه تخصصی هم جایگاه خودشو داره :)

سختش نکنم؟ باشه. ولی امتیاز منفی بیرون رفتن سر جاشه :))

این مدت که واسه عکس‌هات توی وبلاگ خودت کامنت نمی‌ذاشتم، دنبال این بودم نسخه اصلی دو سه تا از این عکسای قدیمی رو پیدا کنم و آپلود کنم و با کامنتم بفرستمشون. ولی پیداشون نکردم. حالا می‌تونی قایمکی از نورا بخوای برات فورواردشون کنه :دی

@نورا 

اینکه فرضاً توی عمرم چارتا عکس خوب گرفته باشم، بهم نگاه تخصصی نمی‌ده ها :دی

آره بابا کیدینگ یو دیگه. D:

پس خیلی خوشحالم که ازت پرسیدم. الان دیگه منم راه‌حل انگشت رو بلدم D:

به سوی بیکران و فرتر از آن D:

آقا بذار ستاره‌ت روشن شه! 

عکس ابر‌هاتون مثل یک لایه‌ی حریر لطیف شده و حس ملایمی بهم می‌ده :)) 

نه اتفاقا خوبه که هر روز ستاره روشن شه بیایم ببینیم عکس جدید رو.

@نیلی @ نورا

اگه دوربین گوشی‌تون تنظیمات دستی داره احتمالا با اونم بتونین فوکس رو تنظیم کنین و دیگه نیازی به دخالت انگشت نباشه :))

عکس ماتت شبیه پوستر یک مستند علمی شده :) دوستش دارم واقعا :) مخصوصا اینکه نورهای حواس‌پرت‌کن نداره. لکه‌های سفید نور توی عکس من خیلی زیاد بودن.

+ خانوم‌ها، مجبور نیستین این‌قدر سختی بکشید برای فوکوس نکردن :)) فقط کافیه که لنز دوربین رو کثیف کنید :-" با دستِ چرب، یا تُف، یا هر چیزِ دیگه‌ای. می‌دونم که از دور خوب به‌نظر نمیاد، ولی جواب می‌ده D: می‌تونید هم یک ذره‌‌بین بگیرید جلوی لنز. باز هم تار می‌شه :)

+ تازه ترفند انگشتت هم قدیمیه D:

ضدنورت چقدر خوبه :)

+ تو اون چای هم یه آرامش خیلی خوبی نهفته. اون بخارا مخصوصا

ممنون :) قابل نداره D:

+ نه فقط بخارا نیست ترکیب رنگیشم خیلی قویه

هوم. امیدوارم پیداش کنین همگی و دیگه مجبور نباشین لنزاتونو چرب و چیلی کنین =))

راستی دوباره به ترجمه اشاره کردی و من برام سوال ایجاد شد که مات ترجمه‌ی چی بوده؟ blurred؟ یا چیز دیگه؟

از اون‌جایی که کامنت‌هات بدون تایید نمایش داده نمی‌شن، نمی‌شه بدوبیراه و ناسزا گفت. ولی من قبلا اعلام کرده بودم که یک روزی یک جوراب زنونه می‌کشم روی سرم و با دوتا گونی میام خونه‌تون دزدی و تمام داستان‌هات رو می‌برم. یک گونیِ زاپاس هم میارم که اگر وقت بود کتاب‌های کانونت رو هم بردارم. 

با دیدن این عکس فقط مصمم‌تر شدم :)) 

خیلی قشنگ شده نورا. چطوری اونطوری چیدی‌شون؟ به نظر نمیاد کار راحتی بوده باشه!

اما کاش می‌شد اون سایه‌ها نباشن :) فکر کنم اگر سفیدِ یک‌دست می‌شد خیلی بیشتر معرکه می‌شد :)

اون بلوک‌ها هم به‌نظر من صافن به اندازه‌ی کافی :) وسواسی نباش این‌قدر :))

حسِ خیلی خوبی دارن. مال دیروز صبحه که رفتی بودی بیرون؟ :)

همیشه این آدمایی که کل کالکشن همشهری داستان رو دارن واسم جالب بودن :)

من شاید ماکزیمم ۱۰ تاشو داشته باشم که تازه یکی‌شونم یه بار دادم به یه دوستی پس نیاورد برام :| عوضش یه شماره‌شو اخیرا بین کتابای بابام پیدا کردم :دی

وای چه همه کتابِ مشابه D: 

بزرگ پروردگارا!

چقدر همشهری داستان! اینقدر قیمت اینا بالا رفته که ذخایر همشهری داستان تو یکی از پشتوانه‌های پول ملی محسوب میشه :)) چقدر قشنگ چیدیشون D:

+ جا داره صدا و سیما از اون همسایه روبروییتون که تو بالکنش دیش نیست بخاطر این حجم از وفاداری و استقامت تقدیر کنه :))))

++ برین عوارضی تهران قم که باید یه پولی هم به عوارضی بدین
مگر اینکه شما اینور وایسین اون اونور وایسه بعد کتابا از اینور عوارضی پرت کنین اونور عوارضی (که بعدش ممکنه بهتون شک کنن بابت قاچاق مواد مخدر بازداشت بشید و بعدش محتویات گونی‌ها رو ببینن؛ به عنوان سلطان همشهری داستان اعدام میشین :)))

آره از وقتی مدیریت و ایناش عوض شد.

عکس‌های روی جلد عالین. شماره‌ی ۹۲ (مهر ۹۷) رو داری؟ عکس جلد اونو خیلی دوست دارم. به علاوه‌ی عکسای مشابهی که تو خود مجله آورده.

آره آره همون! واقعا :)

برا عکس low angleت رفتی وسط خیابون؟ :))

دلیل خاصی داره که افقی نذاشتیش؟

اون کامنت نشون میده از همون روز اول من به ترجمه اعتراض داشتم :))

بابا این بچه رو ول کن :)))) داری کامل ذوق ترجمه رو توش کور می‌کنی :)) آخرشم از من مایه می‌ذاری که اعتماد به نفس ترجمه‌اش رو بهش برگردونی :))

ولی زاویه‌ی باز و بسته ترجمه‌ی دقیقی نیستن یعنی ؟ مثلا وقتی زاویه بازه دوربین با افق زاویه باز می‌سازه و برعکس ... یعنی من کلا اشتباه متوجه شدم پس ؟ D: 

چقدر قشنگ و جذابن همه^...^

گربه :)))))

چشماشو :))))

قلبم :))))

منو در وحشت اون لحظتون شریک بدونید!

چه عکس.. طبیعی ای شده. انگار همین الان میتونیم دست بکشیم روی موهای نرمالو(!) گربه هه بگیم نازی...

گربه!. گربه؟!. سیاه سفید حالا گربه؟!. چطور شد دوربین از دستت نیوفتاد؟!. 

من یه نگاهم به نگاهش افتاد انگشتام لرزید!.  چطور تونستی خودتو نگه داری؟! =\ راز موفقیت چیه؟! الان حالت خوبه؟!  D= .

نورا، واقعا عکاسیت و عکسات خیلی خیلی خوبن. بهت افتخار می کنم آفرین دختر،  بِراوُ!!  ؛ ) . 

اون پلِ هوایی من رو یادِ شهرِ دانشگاهم می‌اندازه :) حتی همون وقتی که اول بهم نشونش دادی هم همین حس رو داشتم. و می‌تونم تا صبح برات فلسفه ببافم ازش :) اینکه یک مسیره، که وقتی به انتها نزدیک می‌شه درخت‌ها میان توی کادر و انگار رسیدن به مقصد رو بشارت می‌دن بهت. پلِ صراط حتی! اون‌ها هم شاخه‌هایی از بهشتن :-" دوستش دارم :)

* چرا داشتی جونت رو از دست می‌دادی؟ یک ماشین داشت با سرعت 120تا می‌اومد سمتت؟ :-"

آخر یک‌جوری پای پاریس و ایفل رو کشوندی وسط توی این تمرین :)) این زاویه‌ی بالا از ایفل هم من رو یاد بالرینا می‌اندازه. که بالای ایفل پرواز می‌کردن. فکر کنم یکی از پوسترهاشه اصلا :)) هرچند اونجا ایفل هنوز کامل ساخته نشده بود D: [شدم مثل سیدبشیرِ عصر جدید که هی یاد یک چیزی می‌افتاد :| ]

اما کاش نوکِ برج ایفل کمی سمتِ راست‌تر و پایین‌تر بود تا بیاد روی یکی از نقطه‌های طلایی :)

آخِی، لنز تله نداره :-"  [قهقهه‌ی شیطانی]

ولی واقعا قشنگ شده :) با توجه به اینکه درحال پنیک بودی اون لحظه احتمالا، ولی جای چشمش و فوکوس و اون برگ‌های سوزنی‌شکل بالای کادر همه متناسب و قشنگن :)

و با اینکه گربه‌ست و ببر نیست، ولی با توجه به نگاهش من احساس می‌کنم داره به چشمِ حجمِ زیادی از گوشت بهت نگاه می‌کنه D:

+ اما واقعا عکّاس‌های حیات وحش صبر خداگونه‌ای دارن :| حالا گربه و این‌ها به کنار، ولی عکس گرفتن از پرنده و حشره واقعا اعصاب‌خردکن‌ترین کار جهانه.

راستی خیلی هم ترجمه‌م معرکه‌ست و می‌تونم ازش دفاع کنم :))

کاپ رو هم می‌ذارم توی قفسه‌ی افتخاراتم D:

عکس سیاه و سفیدتون D: 

چشم‌ها و سبیل‌ها رو خیلی خوب به نمایش درآوردید :)) 

ولی واقعا آفرین ! :) من اگه بودم تا بی‌نهایت می‌دویدم اینطور که ایشون زل زده به دوربین '_' نگاهش یک‌طوریه اصلا ، یک پاش رو هم که آورده بالا ، انگار واقعا ببره‌ها D: 

گربه‌شو ^_^ من چند روزه می‌خوام پاشم برم تو خیابون دنبال یه گربه که یه همچین عکسی برای high angle بگیرم :)) تنبلم خودتی :))

عکس سیاه سفیدت درست مثل عکسای مستند حیات وحشه. :)

وقتی نگاش کردم صدای آقای داوود نماینده توی ذهنم تداعی شد. D:

خیلی خوب شده. :)

اون‌ پرتوهای نور ، در عکس عشق خیلی خوب شدن :) 

همیشه دوست داشتم بتونم یک عکس درست ازشون بگیرم ! خیلی موفق نبودم راستش D: 

وای نورا :)

بافت رو :) فوق العاده است.

زاویه... نور، رنگ... اصلا خیلی خوبه دختر :)

+نگفتم عکس سیاه و سفیدت و چقدر دوست داشتم راستی. عالیه :) چقدر حرفه ای :)

اینکه تلاش هایی که برای گرفتن عکس کشیدی رو مینویسی هم خیلی هیجان انگیزه.

+گوشه رو دوست دارم :) آخیش. آدم بایسته این گوشه نفس عمیق بکشه...

عاشقِ یه‌ گوشه‌ت شدم. :دی

مثلا واقعاً آرزو کردم کاش خونه‌ی ما هم یه گوشه‌ی این شکلی داشت. فکر کنم اگه داشت من تختمو به همونجا منتقل می‌کردم. :)

اصلاً کاش عکس عشق هم از همین اتاق می‌گرفتی‌.

[دین و دنیا را از دست می‌دهد] 

از اون‌جایی که من بالاخره شرم کردم و به چالش پیوستم، دیگه روم می‌شه بیام درمورد عکس بقیه نظر بدم😁

اون نور خورده تو ۱، حس فانتزی موجود در ۳ و کفش‌هات عالــــین. (:

اما ضد نور: چیزی جز لعنتی نمی‌تونم صداش کنم. |:

ایده‌ی بالا به پایینتم خیلی دوست دارم. مخصوصا اون دوتا سفیدای توش(: چه پرنده‌ای توشه؟

منم که هیچ حس منفی به گربه ندارم، از این دارم می‌ترسم. قشنگ ریتم گردش خونت رو منتقل کردی. |:

+حس می‌کنم قبلا اونجایی که ”عشق“ رو انداختی، از نزدیک دیدم. (:

چقدر بافتت خاصه:)

اسباب بازی هم من رو یاد برنامه کودک ها و ماجراجویی های شخصیت های کارتونی می ندازه^...^

خب، جلسه‌ی قبلی تا کجا گفته بودم؟ آهان. تا سرِ عشق. بسیارخب؛ بنویسید :))

عکسِ عشقت کاملا صفتِ «دونفره» رو تداعی می‌کنه :) انگار اصلا نمی‌شه بدون حضور یار توی اون بهشت قدم زد :) و اون‌قدر قشنگه که دیگه از این صرف‌نظر می‌کنم که بهت گیر بدم چرا روی هیچ‌ نقطه‌ای فوکوس نشده و تاره :-" 

از فوکوس دستی استفاده می‌کنی همیشه؟

عکس بافتت من رو یاد کتاب علوم دبستان انداخت :) احساس طراوت داره.

و راستی من همیشه برام سوال بود که چطوری از برگ‌ها و آوندهاشون عکس‌های شارپ و خفنی می‌اندازن. چون آخه به لنزهای خیلی تله‌ای نیاز داره و از یک طرف هم هرچه‌قدر لنز تله‌تر باشه محدوده‌ی فوکوس کوچیکتر می‌شه. یعنی غیرممکنه که بشه روی تمامِ برگ فوکوس کرد :/ این عکسه مثلا:

https://unsplash.com/photos/ebnRCk34Myw

عکس یک‌ گوشه‌ت احساس لابیِ این مرکزهای خفنِ تحقیقاتیِ زیست‌شناسی رو می‌ده :) این‌ها که سقف شیشه‌ای دارن و کلی گل‌وگیاه توشونه. 

اوه، نوردهیِ طولانی. دیگه حتی من (حتی من!) هم یادم نبود که این عکس رو هنوز نگرفتی :))

خیلی باحال شده نورا. واقعا می‌گم :)) انگار مثلا یک عکس از زحل و حلقه‌هاشه که هابل توی 1992 گرفته :))

اسباب‌بازی‌ت واقعا اون احساسِ صخره‌نوردی و معلق بودن رو منتقل می‌کنه :)

و گوفی :)) من همیشه خیلی‌خیلی دلم می‌سوخت براش توی کارتون‌های دیزنی. یعنی تجسم واقعیِ «حیوونی و طفلکی» بود :| اون کارتونش رو دیدی که با پسرش باهم‌دیگه می‌رن دانشگاه؟ و اونجا توی مسابقات شرکت می‌کنن؟ :)) 

نوردهی طولانی D: 

چقدر خوب که ازحرکت نور استفاده نکردین :) خیلی جالب شده :)) 

نوردهی طولانیت چه خوب شده. با دوربینه دیگه نه؟ :)) چون عمرا بتونم با گوشی همچین چیزی بگیرم :دی

در واقع دیروز داشتم سعی می‌کردم برای عکس اسباب‌بازی از یه یویو عکس بگیرم و اون وسط پی بردم که اگه فرفره داشتم آسون‌تر بود، چون این هم می‌چرخه هم بالا پایین می‌شه :/ یه دینامیک عجیبی خلاصه :))

من عاشق این عکسایی‌ام که تو این چالش گذاشته میشه و من نمی‌فهمم چی‌ان :دی الان اسباب‌بازیه از کجا آویزون شده؟ آیا اصلا آویزون شده؟ :))

وای وااای نورا. نورهی طولااانیو :) قشنگ معلومه حرفه ای هستی. چه عکسی شده دختر :) ایول.

30 ثانیه!؟ فوق العاده است.

من سوالی که برام پیش اومد اینه که اون اسباب بازی چقدریه؟ مثلا به اندازه نصف دست؟ بعد از کجا آویزون شده؟ حس صخره نوردی میده بهم... 

من انقدر عروسک های نیم وجبی دوس داااارم :) 

خیلی رنگارنگ ایده عالی ای پیاده کردی :)) بامزه بود.

واقعا قرنطینگاری رو دوست دارم. از همون اول، تقریبا هر روز دنبال می‌کنم عکس‌ها رو. واقعا چه عکس‌های زیبایی، چه خلاقیت‌هایی، کیف می‌کنم :)

نورا اون عکس چاییت مال من! *_____*

ایده‌ی عکس رنگارنگ‌تون خیلی جالبه :)) 

نوردهیِ طولانیه؟ منم می‌خواستم با نوردهی طولانی عکس رنگارنگ رو بگیرم ولی چیز خوبی در نیومد ، مال شما قشنگ شده D: 

چه باحال D: و خلاقانه :) 

۲۲ عاااالیه ((((:

خب شاتر فیزیکی نداشته باشن، نمی‌دونم چرا چارلی همه‌ش می‌خواد دوربین گوشیای ما رو زیر سوال ببره :دی

دوربین گوشی من تا ۳۰ ثانیه هم داره P: ولی خب امتحان نکردم نمی‌دونم کیفیتش چقد خوب دربیاد.

خب می‌دونی اینقد  عکسش برام پیچیده بود گفتم شاید برعکس گذاشتیش یه جا بعد عکسو چرخوندی =))

عکسی که برا رنگارنگ گرفتی منو یاد اون بازی آفتابه می‌ندازه که از این مدل چیزا می‌ذاشت باید کلمه‌شو حدس می‌زدیم :دی

یک چیز سبزت چه قشنگه:)

دهنم آب افتاد...^...^

سر خیلی رنگارنگت اینقدر خندیدم که حقشه همزمان جایزه نوبل و اسکار رو ببره :)))

خیلی خوب بود D: خیلی!

عکس آخرت یک جنایته :| جنایتی که حتی رسانه‌ها هم در برابرش سکوت کردن. برای خودم متاسفم که با تو دوست بودم :/

حالا حتما باید قطرات آب(نمک؟) هم می‌بود روشون؟ نمی‌شد خشک باشن مثلا؟ آخه تو مسلمونی؟ :)) 

+ من خیلی فکر کردم که چطور ممکنه یکی در واقعیت هم‌زمان هم اسکار ببره و هم نوبل، و به این نتیجه رسیدم که اگر کسی فیلمی بازی کنه (و خیلی خوب از پس ایفای نقشش بر بیاد) که در جریانِ فیلم یک کشفِ علمی جدید و خیلی مهم انجام بده می‌تونه این افتخار رو کسب کنه :-"

ولی خب متن فیلم‌نامه‌ش دیدنی می‌شه. احتمالا پر از محاسبات و نمودارهاست :|

خدا رو برای صد هزارمین بار شکر می‌کنم که گوجه سبز دوست ندارم و با این عکسا دهنم آب نمیفته :))

چه‌قدر اون خیلی رنگارنگه خلاقانه بود! انتظارشو نداشتم. :دی

نورا :) عکس انتزاعیت شبیه پروانه‌ی سفیدی شده که روی بال‌هاش قطره‌های شبنم هستن و داره به سمت اون بوکه‌های سفید پرواز می‌کنه :) خیلی قشنگه :)

ولی نمی‌تونم باور کنم که با لنز 55 گرفته ‌باشیش :| خیلی تله‌ست انگار آخه. (الان می‌فهمیم مثلا عینکش رو با چسب نواری چسبونده به لنز.)

بعد از تاریکیت هم خیلی دوست دارم. افزایش تدریجیِ پایین‌به‌بالای برگ‌ها و سفیدیِ خوبِ یک‌دستِ زمینه :) ولی فکر کنم به مشکل مفهومی خوردیم این بار.

آخه من این‌طوری برداشت کردم که بعد از تاریکی یعنی شب. بعد از تاریک شدن هوا. تاحالا وقتی داشتی می‌رفتی بیرون، مامانت بهت نگفته که «قبل از تاریکی برگرد؟» :-"

+ راستی، باز من نبودم با فاطمه‌خانوم نشستین کاسه‌کوزه شکوندین سر من؟ :/ :))

من گفتم گوشی‌ها شاتر فیزیکی ندارن، ولی محض رضای چرنکوف کی گفتم که نمی‌تونن 30 ثانیه نوردهی کنن؟ :|

اون بوکه های عکسِ انتزاعی رو :)

من نمیدونستم ستاره رو تو هم روشن نمیکنی نورا :)

و بعد از تاریکی خیلی روشنی عه:) قشنگ و امید بخش. 

آ قربونت! ممنون. :))

پ‌ن: اون چیز سبزت هم من رو مرد! چندروزه هرطرف رو نگاه می‌کنم عکس و فیلمش هست. :))

:))

حالا واسه شما یه عکس بود. نامردها فیلم خرچ‌خرچ خوردنش رو می‌ذارن همهٔ وجود آدم می‌لرزه! :)))

کارت هم زشت نبود. قشنگ بود مثل همین قول باحالی که دادی. :))ا ون‌وقت من هم صبر می‌کنم سال بعدش از درخت حیاطمون می‌چینم میارم برات. قبول؟ *__*

فکر می‌کردم فقط خودمم که از «بعد از تاریکی» صبح رو برداشت کردم و می‌خواستم از طلوع عکس بگیرم :))

من عاشق انتزاعی شدممممم^...^

تچکر تچکر^...^